Spawanie MIG i MAG
Metody MIG (ang. metal inert gas) oraz MAG (ang. metal active gas) są procesami spawania łukowego elektrodą topliwą w osłonie gazów lub ich mieszanek.
Polega na stapianiu spawanego metalu i materiału elektrody topliwej ciepłem łuku spawalniczego jarzącego się pomiędzy spawanym elementem a końcówką elektrody topliwej w atmosferze gazu ochronnego.
Atmosfera ochronna oraz rodzaj spawanego materiału decyduje o tym czy dana metoda jest metodą MIG czy MAG, a dokładniej, jeżeli łuk jarzy się w osłonie gazów nieaktywnych lub ich mieszanin (Ar, He lub Ar + He) wtedy mówimy o metodzie MIG, jeżeli w gazie osłonowym znajduje się gaz aktywny, (CO2, O2) to jest to metoda MAG.
Są to najbardziej rozpowszechnione i stosowane metody łączenia metali na świecie dzięki dużej wydajności, spawania we wszystkich pozycjach, oraz duży zakres grubości spawanych elementów.
Zastosowanie: stale konstrukcyjne niestopowe, niskostopowe i wysokostopowe oraz Al. i stopów, Mg i stopów, Ni i stopów, Cu i stopów oraz stopów Ti.
Proces MIG/MAG może być również stosowany do lutospawania łukowego (połączenia blach cynkowych oraz połączeń różnoimiennych).
Zalety metody MIG/MAG:
- operatywność
- łatwa możliwość obserwowania jeziorka spawalniczego i śledzenia całego procesu
- możliwość wykorzystania szerokiego asortymentu materiałów
- wysoka wydajność
- możliwość mechanizacji i robotyzacji procesu
Wady metody:
- niebezpieczeństwo zakłóceń osłony gazowej przez podmuch powietrza
- jakość złączy uzależniona w dużej mierze przez umiejętności manualne spawacza
Spawanie jest prowadzone głównie prądem stałym z biegunowością dodatnią, z możliwością wykonania połączeń o wysokiej jakości. Ogromny wpływ na jakość prowadzenia procesu spawania w metodach MIG/MAG ma rodzaj zastosowanej osłony gazowej, głównie na sposób przenoszenia metalu w łuku oraz właściwości złącza, które otrzymamy po wykonaniu połączenia. Należy zawsze upewnić się czy dany rodzaj gazu osłonowego nadaje się do osłony ciekłego jeziorka spawalniczego materiału spawanego.