Spawanie MIG i MAG

Metody MIG (ang. metal inert gas) oraz MAG (ang. metal active gas) są procesami spawania łukowego elektrodą topliwą w osłonie gazów lub ich mieszanek.

Polega na stapianiu spawanego metalu i materiału elektrody topliwej ciepłem łuku spawalniczego jarzącego się pomiędzy spawanym elementem a końcówką elektrody topliwej w atmosferze gazu ochronnego.

Atmosfera ochronna oraz rodzaj spawanego materiału decyduje o tym czy dana metoda jest metodą MIG czy MAG, a dokładniej, jeżeli łuk jarzy się w osłonie gazów nieaktywnych lub ich mieszanin (Ar, He lub Ar + He) wtedy mówimy o metodzie MIG, jeżeli w gazie osłonowym znajduje się gaz aktywny, (CO₂, O₂) to jest to metoda MAG.

Są to najbardziej rozpowszechnione i stosowane metody łączenia metali na świecie dzięki dużej wydajności, spawania we wszystkich pozycjach, oraz duży zakres grubości spawanych elementów.

Zastosowanie: stale konstrukcyjne niestopowe, niskostopowe i wysokostopowe oraz Al. i stopów, Mg i stopów, Ni i stopów, Cu i stopów oraz stopów Ti.

Proces MIG/MAG może być również stosowany do lutospawania łukowego (połączenia blach cynkowych oraz połączeń różnoimiennych).

Zalety metody MIG/MAG:

• operatywność
• łatwa możliwość obserwowania jeziorka spawalniczego i śledzenia całego procesu
• możliwość wykorzystania szerokiego asortymentu materiałów
• wysoka wydajność
• możliwość mechanizacji i robotyzacji procesu

Wady metody:

• niebezpieczeństwo zakłóceń osłony gazowej przez podmuch powietrza
• jakość złączy uzależniona w dużej mierze przez umiejętności manualne spawacza

Spawanie jest prowadzone głównie prądem stałym z biegunowością dodatnią, z możliwością wykonania połączeń o wysokiej jakości. Ogromny wpływ na jakość prowadzenia procesu spawania w metodach MIG/MAG ma rodzaj zastosowanej osłony gazowej, głównie na sposób przenoszenia metalu w łuku oraz właściwości złącza, które otrzymamy po wykonaniu połączenia. Należy zawsze upewnić się czy dany rodzaj gazu osłonowego nadaje się do osłony ciekłego jeziorka spawalniczego materiału spawanego.